Dramat 2003

Jest rok 2075. W kosmosie jest pełno złomu: opuszczone satelity, szczątki statków i stacji kosmicznych. Wszystkie te pozostałości stanowią potencjalne zagrożenie dla statków kursujących w kosmosie. Powołanych zostaje wiele załóg zbieraczy śmieci, aby wreszcie zebrać niebezpieczne odpadki i oczyścić kosmos.

Troje emerytowanych policjantów zaczyna rozwiązywać na nowo zamknięte wcześniej sprawy.

Inspektor Eddie Arlette z Nowojorskiej policji jest na tropie siatki narkotykowej. Udaje mu się pozyskać informatorkę, dzięki której dochodzi do obławy. Niestety, nie wszystko idzie zgodnie z planem i w efekcie olbrzymi transport narkotyków wycieka do Europy. Eddie zostaje okryty hańbą i składa rezygnację. Jednak jego przełożeni nie pozwalają mu wywinąć się tak łatwo. Inspektor Arlette zostaje wysłany do Londynu, aby naprawić, co spartolił. Na miejscu, zamiast spodziewanych ochów, achów i rozwiniętego czerwonego dywanu zastaje chłodną brytyjską rezerwę i tylko jednego człowieka do pomocy. Do tego odkrywa, że w wynajętym dla niego mieszkaniu przebywa już lokatorka, która bynajmniej nie życzy sobie obecności grubiańskiego jankesa. Co więcej, pies jankesa upatrzył sobie kotkę lokatorki za partnerkę seksualną, co nie poprawia napiętej sytuacji w domu. W pracy też wszystko nie tak. Partner Arlette'a okazuje się dziwakiem, który notorycznie wkręca się na imprezy dla swingersów celem uwodzenia kobiet. Podczas jednej z takich imprez Eddie wpada na trop dealerów. Kilka godzin później wisi na haku w chłodni i czeka na egzekucję z rąk przestępców...

Marek Tokarski jest redaktorem naczelnym tygodnika "Rewia Gwiazd", jego żona Marta jest właścicielką firmy przewozowej. Mają córkę Urszulę, maturzystkę. Mieszka też z nimi Jacek, syn Marty z poprzedniego małżeństwa, który po dezercji z wojska studiuje w Toruniu i pracuje w radiu. Tokarscy pochłonięci są pracą zawodową. Ich domem od lat zajmuje się pani Stasia. W czasie ferii zimowych Urszula znika. Rodzice i brat zaczynają jej szukać. Tokarscy podejrzewają, że ich córkę porwano dla okupu, że wstąpiła do sekty, że zmuszono ją do prostytucji.

Kate Fox, pani adwokat z Los Angeles (pracująca w firmie swojego ojca), przypadkowo zostaje swatką, chociaż jej własne życie uczuciowe jest dalekie od ideału. Kate jest jednak uzależniona od miłości - chętnie żyje związkami innych.

Mariana Montenegro, jest piękną kobietą, mogłaby mieć każdego mężczyznę, lecz wg krążącej plotki w miasteczku, na Mariannie wisi klątwa. Każdego mężczyznę, z którym wiąże się dziewczyna spotyka śmierć. Gdy Mariana poznaje Ignacio Lugo Navarro, zakochuje się w nim, ale ze względu na klątwę, boi się o ukochanego i nie godzi się na ten związek. Woli aby nigdy nie byli razem niż Ignaciowi miało się coś stać. Z czasem okazuje się iż za "klątwą" stoi zaborczy ojciec Mariany, który nie chce by Mariana związała się z jakimkolwiek mężczyzną i usuwa każdego z jej życia.

Clemente Soriano (Eric del Castillo) jest zamożnym, wpływowym biznesmanem w podeszłym wieku, który za wszelką cenę stara się kontrolować życie własnych córek: Isabelii (Karyme Lozano), Caroliny (Ludwika Paleta) oraz Diany (Mayrín Villanueva). Dopiero choroba uświadomi mu, że życie na polega tylko na ciągłym dążeniu do władzy nad wszystkimi.

Trzej bracia chcą się zemścić za tragiczną śmierć bliskiej osoby, ale wplątują się w relacje z córkami mężczyzny odpowiedzialnego za tragedię.

Zoe Busiek (Joely Fisher) po śmierci swojej siostry musi diametralnie zmienić swoje dotychczasowe życie. Musi zaopiekować się jej dziećmi: Taylor (Vikki Krinsky), Cliffem (Jamie Johnston) i Hannah (Aislinn Paul). Po tym jak firma ubezpieczeniowa nie chce wypłacić jaj odszkodowania postanawia zostać detektywem.

Rico Amonte przyjeżdża do Los Angeles, by podjąć naukę w szkole policyjnej. Odpowiedzialnym za kształcenie Rico jest komisarz Barnes. Razem z innymi policjantami pokazuje mu miasto, by przy tej okazji, w praktyce podzielić się swoim doświadczeniem w walce z przestępczością. Barnes dba o to, by wszystkie działania były zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami i procedurami. Rico z kolei nie zważając na zasady, chętnie zastosowałby niekonwencjonalne metody pracy.