Filmy paryż, kobieca nagość, erotyka

50-letni podsekretarz stanu Stephen Fleming (Jeremy Irons) ma wspaniałą żonę i dwójkę udanych dzieci. Na przyjęciu w ambasadzie poznaje on piękną Annę (Juliette Binoche). Młoda kobieta zostaje jego kochanką. Spotyka się także z jego synem. Wkrótce dochodzi do tragedii...

Laura Ash jest uwodzicielką, zabójczą pięknością: "femme fatale" w pełnym tego słowa znaczeniu. Siedem lat po nieudanej kradzieży brylantów podczas festiwalu w Cannes, ze zmienioną tożsamością powraca do Francji. Fotograf Nicolas odkrywa jej mroczną przeszłość. Czy jego zainteresowanie tą kobietą okaże się fatalne?

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Lata 30., Włochy. Marcello Clerici (Jean-Louis Trintignant) pracuje dla rządu jako tajny agent. Aby uzyskać wyższy status społeczny, żeni się z bogatą Giulią (Stefania Sandrelli). Dostaje nowe zadanie, ma rozpracować profesora Quadriego (Enzo Tarascio), mieszkającego w Paryżu działacza antyfaszystowskiego. Wybiera się więc z nowopoślubioną żoną w podróż poślubną do Francji.

Historia uczniów szkoły teatralnej Amandiers w Nanterre, kierowanej przez Patrice'a Chéreau i Pierre'a Romansa, szczególnie w 1986 roku z inscenizacją Płatonowa. Jest to film autobiograficzny, postacie Stelli i Etienne'a to alter ego Valerii Bruni Tedeschi i Thierry'ego Ravela.

Ostatnie tango w Paryżu to pełna zmysłowych doznań podróż do świata erotycznych uniesień. Uznany za najbardziej kontrowersyjny film naszych czasów, nominowany do dwóch Oscarów - dla najlepszego reżysera Bernardo Bertolucci i Najlepszego Aktora Marlon Brando nadał nowe oblicze sztuce filmowej. Emanuje seksualną energią i hipnotycznym magnetyzmem, jak żaden film przedtem i potem, szokując całe pokolenia. On (Brando) jest 45-letnim Amerykaninem mieszkającym w Paryżu, który stara się otrząsnąć po stracie żony. Ona (Maria Schneider), to śliczna 20-letnia Paryżanka zaręczona z młodym filmowcem. Przypadkowe spotkanie tych dwojga staje się początkiem prawdziwego związku: czysty seks ... i nic więcej. Reguły są proste: żadnych imion, żadnych osobistych zwierzeń, żadnych obietnic na przyszłość i żadnych odniesień do tego, co dzieje się na zewnątrz. Kiedy kochankowie są razem, ich światem mają być oni sami i prawie puste mieszkanie.

W trakcie podróży statkiem po Morzu Śródziemnym sparaliżowany Amerykanin na wózku Oskar, i jego młoda, francuska żona Mimi, poznają parę Anglików: Fionę i Nigela, znudzonych sobą po siedmiu latach małżeństwa, ale nazbyt skrępowanych gorsetem konwenansów, by na chwilę dać się ponieść tłumionym namiętnościom. Przez kilka kolejnych wieczorów Oskar opowiada Nigelowi, z ekshibicjonistyczną wręcz szczerością, dzieje swojego związku z Mimi. Początkowo zgorszony, potem coraz bardziej zaintrygowany Anglik, nie potrafi sobie odmówić kolejnych wizyt w kajucie Oskara, ulegając zarazem coraz większej fascynacji jego ponętną żoną.

Porywacze porywają żonę Vito Ciprianiego (Oliver Reed), wicedyrektora więzienia w Mediolanie, aby uwolnić ich towarzysza Milo Ruiza (Fabio Testi). Cipriani zgadza się, pomagając Ruizowi w ucieczce, ale wkrótce zdaje sobie sprawę, że jest pionkiem w znacznie większej grze, która obejmuje duże interesy polityczne, i zdaje sobie sprawę, że historia jest powiązana z atakiem na potentata naftowego. Cipriani musi zawrzeć sojusz z Ruizem, aby znaleźć swoją żonę.

Historia Claude'a Langmanna (Claude Berri), licytatora w średnim wieku, który od 15 lat jest w kochającym małżeństwie ze swoją drugą żoną. Choć jest głęboko zakochany w swojej żonie i pozostał jej wierny, nie jest w stanie sprawdzać się w łóżku. Jego żona twierdzi, że jest usatysfakcjonowana miłością i czułością Claude'a, ale on i tak odwiedza specjalistę od seksu. Tam dowiaduje się o Viagrze, która nie została jeszcze zatwierdzona we Francji, choć w Szwajcarii jest dostępna bez recepty. Wkrótce Claude jest w drodze do Genewy i chcąc udowodnić swoją męskość, próbuje przespać się z Agnes (Brigitte Bémol), swoją bardzo atrakcyjną i bardzo dostępną asystentką...