Filmy emigracja polityczna

Lata dziewięćdziesiąte dwudziestego wieku. Albania pogrążona jest w chaosie wojny domowej, do tego dochodzi złe zarządzanie finansami publicznymi. Dla wielu Albańczyków jedynym ratunkiem jest emigracja zarobkowa, a częstym jej celem jest południowy sąsiad, Grecja. Okazuje się, że europejska kolebka demokracji niekoniecznie przyjmuje ich z otwartymi rękoma.

Dokument ukazuje życie w Polsce obywateli Ukrainy. Przyjrzymy się losom, zarówno tych, którzy już od dawna żyją w naszym kraju, mają stałą pracę, firmy, rodzimy, jak również ostatnim uciekinierom z pochłoniętej inwazją Rosji Ukrainy.

Kandydatka na Prezydenta Białorusi w wyborach prezydenckich w 2020 stała się symbolem opozycji przeciw Aleksandrowi Łukaszence i jego dyktaturze. Losy gospodyni domowej (od momentu rejestracji jej komitetu wyborczego aż do politycznej emigracji), która urasta do roli głównego konkurenta Łukaszenki, przeplatane są ulicznymi manifestacjami na ulicach białoruskich miast.

Dokument ten opowiada o urodzonym we Lwowie, polskim poecie, eseiście i prozaiku Adamie Zagajewskim, przedstawicielu tak zwanej Nowej Fali. Był on jednym z sygnatariuszy Listu 59. Od 1982 roku przebywa on na emigracji we Francji i właśnie na tle tego kraju został on przedstawiony w filmie.

Dokument opowiada o ostatnim świadku katyńskich transportów śmierci, który był przewożony z obozu w Kozielsku do Smoleńska, Dziwnym trafem losu nie dotarł on na miejsce masowej egzekucji polskich oficerów. Mowa o profesorze ekonomii Uniwersytetu Wileńskiego, Stanisławie Swianiewiczu, który po latach na emigracji w Wielkiej Brytanii napisał książkę o sposobach działania NKWD. W filmie wykorzystano materiały archiwalne oraz wspomnienia dzieci pana Stanisława.