Filmy żołnierz, seks, samobójstwo

Opowieść zaczyna się 27 lutego 1933 r. W rezydencji potentatów przemysłu stalowego właśnie trwają przygotowania do uroczystej kolacji. Reprezentanci trzech pokoleń gigantycznego rodu von Essenbeck świętują urodziny seniora dynastii. Podniosłą atmosferę przerywa wieść o płonącym Reichstagu...

Antonia (Willeke van Ammelrooy) przed śmiercią wspomina swoje życie. Pod koniec wojny wróciła z córką Danielle (Els Dottermans) do wioski, w której się urodziła, w Holandii. Dwie kobiety znajdą dużą dalszą rodzinę typu matriarchalnego. W ciągu czterdziestu lat opowiadanych przez film wszystko się dzieje: miłość, śmierć, praca, religia, seks, nienawiść i zemsta, ale także filozofia, odwaga i poezja. Życie, które jest warte przeżycia.

Czworo młodych przedstawicieli warszawskich elit czerpie pełnymi garściami z życia. W pewnej chwili przychodzą jednak pytania - i to te najważniejsze - o sens życia. Jak na nie odpowiedzieć? Egoiści to portret pokolenia sięgającego po sukces w ostatniej dekadzie XX wieku, obraz zachowań młodych, których stać na wszystko - żyjących chwilą sybarytów, zmierzających prostą drogą ku samozatraceniu. Alkohol, narkotyki, zabawa, swoboda seksualna na granicy wyuzdania, czy wręcz perwersji - to dominujące elementy ich stylu bycia. Egoiści to opowieść o współczesnej dekadencji, o nocnym życiu, o pokoleniu, które przestało wierzyć w miłość i swoje miejsce na świecie.

W odległej chińskiej wiosce zdziesiątkowanej przez dwie wojny domowe i japońską inwazję, miejscowy chłop - Ma Dasan - zostaje zaskoczony przez chińskich żołnierzy, którzy zostawiają u niego w domu dwa duże worki. W jednym jest japoński żołnierz, a w drugim jego chiński tłumacz. I tak spokojnie mija pół roku. W międzyczasie Ma Dasan i jego kochanka, młoda wdowa, starają się zadbać o więźniów, co owocuje wytworzeniem się między nimi swego rodzaju więzi. Czas dalej płynie, we wsi jest coraz mniej jedzenia, a mieszkańcy zaczynają szukać winnych.

Dunbar, porucznik wojsk Unii, zostaje wysłany daleko na Zachód, by strzec fortu. Tam spotyka Siuksów. Początkowe obawy i wzajemna rezerwa powoli ustępują przyjaźni i sympatii. W końcu Indianie zaczynają traktować Dunbara jako pełnoprawnego członka szczepu. Innego zdania są jednak pojawiający się w okolicy amerykańscy żołnierze, którzy uważają go za zdrajcę i renegata.

Film, nagrodzony Oscarem przez Amerykańska Akademię, który powstał w oparciu o słynną powieść Güntera Grassa pod tym samym tytułem, portretuje mieszkańców Gdańska – Polaków, Niemców i Kaszubów – na tle historycznych wydarzeń pomiędzy rokiem 1924 i końcem II wojny światowej. Bacznym obserwatorem owych zdarzeń jest Oskar Matzerath, nad wiek rozwinięty chłopiec, którego świat dorosłych napawa sceptycyzmem i niechęcią. Nie chcąc stać się jego częścią, w dniu trzecich urodzin postanawia, że nie będzie dalej rosnąć. Z okazji urodzin rodzice kupują mu blaszany bębenek, który odtąd będzie jego nieodłącznym towarzyszem. Głośnym bębnieniem i przenikliwym wrzaskiem chłopiec potrafi kruszyć szkło, tym samym protestując przeciwko braku zainteresowania i kłamstwom dorosłych.

Japonia, czas niedalekiej przyszłości. Kryzys gospodarczy doprowadza do wzrostu przestępczości i anarchii wśród młodzieży. W tej sytuacji rząd wprowadza przeznaczoną dla uczniów ustawę Battle Royale. Na jej mocy raz do roku studenci jednej klasy zostają osadzeni na bezludnej wyspie i zmuszeni do niesamowicie okrutnej gry. W ciągu trzech dni, korzystając z różnych broni, muszą pozabijać pozostałych kolegów z klasy. Zasada jest prosta: może przeżyć tylko jedna osoba...

Ekranizacja filozoficzno-erotycznej powieści Witolda Gombrowicza. Okupowana Polska, rok 1943. Fryderyk, reżyser, i Witold, pisarz, wyruszają do majątku Hipolita, znajomego Witolda. W spokojnej atmosferze prowincji, gdzie niemal udaje się zapomnieć o trwającej wojnie, mężczyźni zaczynają toczyć tajemniczą, dwuznaczną grę. Manipulują ludźmi ze swego otoczenia, rozkoszując się obserwowaniem ich reakcji. Nie wszystko jednak da się przewidzieć.

W niewyjaśnionych okolicznościach mieszkańcy pewnego miasta tracą wzrok. Nagła choroba rozprzestrzenia się z taką prędkością, że wkrótce porzucone zostają wszelkie próby znalezienia lekarstwa, gdyż każdy kontakt z zarażonym powoduje utratę wzroku. Wśród ludzi wybucha panika. Władze są coraz bardziej bezradne, w obliczu szerzącej się epidemii decydują się odizolować chorych w opuszczonym szpitalu psychiatrycznym i poddać ich kwarantannie. Wraz z gwałtownie rosnącą liczbą pacjentów dramatycznie pogarsza się ich sytuacja. Stopniowo wyczerpują się zapasy jedzenia, zaczyna się walka o władzę. Jeden ze zbuntowanych pacjentów (Gael García Bernal) posuwa się do niewyobrażalnej brutalności stając się samozwańczym przywódcą jednej z grup. Do szpitala trafia także kobieta (Julianne Moore (I)), która pozorując utratę wzroku, postanawia towarzyszyć swojemu mężowi. „Miasto ślepców” to przerażająca wizja apokalipsy, która nagle urzeczywistnia się w bezimiennej metropolii.

Beowulf przybywa na prośbę króla Hrothgara, by rozprawić się z terroryzującym mieszkańców trollem Grendelem. Po ciężkiej walce wojownik i jego drużyna pokonują bestię, kilka dni później wyruszają zabić jego matkę. Zamiast ją zabić wojownik zawiera z nią pakt. Wkrótce Beowulf zostaje królem i przez kilkanaście lat cieszy się władzą. Jednak po latach jego królestwo zaczyna nawiedzać smok i król raz jeszcze musi stanąć do walki ze złem.