Filmy ostatnia wieczerza

Początek XVI wieku. Leonardo da Vinci zostaje oskarżony o zamordowanie swojej muzy, Caterine da Cremony. Podczas przesłuchania snuje opowieść, w której ujawnia historie stojące za swoimi kolejnymi dziełami.

Jeden z niewielu filmów, który zanim wszedł na ekrany kin już wzbudził ogromne emocje i kontrowersje. Protestowali m.in. Żydzi, którzy stwierdzili że obraz ten ukazuje ich jako oprawców Jezusa. Film opowiada ostatnie godziny życia Jezusa z Nazaretu, który dla jednych był Mesjaszem, dla innych heretykiem, i oszustem. Trzeba zaznaczyć iż film jest przeznaczony wyłacznie dla dorosłych (i to dla takich o mocnych nerwach). Film wręcz "ocieka" krwią - sceny zarówno biczowania, jak i samej śmierci Jezusa na krzyżu, są ukazane bardzo realistycznie. Gibson doskonale ukazał klimat tamtych czasów (m.in. dlatego iż postacie mówią językami biblijnymi), i to może przemawiać za tym filmem. Sama jednak przemoc wobec Chrystusa, i zachowanie Jego oprawców, sprawia że widz zamiast skupić sie na "doznaniach duchowych" (większość filmów poświęconych Mesjaszowi, właśnie ku temu skłania), myśli jedynie o tym jak jest możliwe by człowiek coś takiego (mowa o biczowaniu) przeżył. Obraz zamiast ukazać "cierpienie duchowe" Jezusa, ukazuje Go jako okropnie cierpiącego (fizycznie) człowieka - to właśnie zadecydowało o tym, iż film ma tak wielu przeciwników.

Światowej sławy historyk i badacz symboli profesor Robert Langdon (Tom Hanks) w środku nocy zostaje wezwany do muzeum Luwru, gdzie, jak się okazuje, miało miejsce tajemnicze morderstwo. Jego ofiarą jest kustosz muzeum, Jacques Saunière, który przed śmiercią pozostawił jako trop kilka zawoalowanych wskazówek i symboli. Podejrzewany o dokonanie tej zbrodni Langdon, którego własne bezpieczeństwo wisi teraz na włosku, z pomocą młodej agentki policji, Sophie Neveu (Audrey Tautou), specjalizującej się w kodach i szyfrach, podejmuje próbę rozwikłania zagadki, której kluczowe elementy kryją się w najsławniejszych obrazach mistrza Leonarda Da Vinci. Trop wiedzie do tajnego stowarzyszenia, którego zadaniem od wieków jest ochrona starożytnej tajemnicy sięgającej swoimi korzeniami 2000 lat wstecz. Duet Langdon-Neveu rusza zatem tropem poszukiwań, który wiedzie przez Paryż, Londyn i Szkocję. Po drodze udaje im się stopniowo łamać kolejne kody, przybliżające dwójkę bohaterów do ujawnienia głęboko skrywanej od wieków tajemnicy.

Viridiana (Silvia Pinal) jest młodą zakonnicą mieszkającą w klasztorze, jeszcze czekającą na złożenie ślubów. Na niedługo przed tym wydarzeniem zostaje zaproszona do siebie przez długo niewidzianego wuja (Fernando Rey), który opłacał dotychczas jej pobyt w klasztorze. Namówiona przez siostrę zakonną, postanawia po raz ostatni przed ślubami spotkać się ze światem "zewnętrznym" i odwiedzić mężczyznę. Po kilkudniowym pobycie jednak, okaże się, że pobożna dziewczyna żyjąca w wyimaginowanym, idealistycznym świecie wiary chrześcijańskiej, będzie musiała przedefiniować swój światopogląd.

Niewysoki mężczyzna wybiera czy skręcić w prawo, w lewo, w górę lub w dół, niezależnie od tego, gdzie skieruje wzrok wszędzie wokół niego dostrzega ciężar cywilizacji. Gdzie iść? Gdzie się skryć? Co robić? Mężczyzna w czerni i bieli próbuje uciec... Na próżno. Stojąc w szczerym polu, nasz biedny człowiek trafia między innymi tajemniczy uśmiech Mony Lisy, który wydaje się spadać z nieba, zostaje zaatakowany przez maskę Etrusków, która przylega mu do twarzy, mało brakło do przygniecenia przez grecką świątynię i posągi Wyspy Wielkanocnej, próbując wydostać się przez pochwę z "Pochodzenia świata" Gustave’a Courbeta, poczuje się jak czternasty apostoł na "Ostatniej Wieczerzy" Leonarda, wspina się na piramidy, aby wylądować w chińskim atramencie służącym do pierwszego druku... Nie mówiąc już o obrazach, ikonach, które towarzyszą jego wspinaczce: Einstein, Che, Chaplin, Mozart, Marilyn Monroe i wielu innych. Nawet w końcu usłyszy "Krzyk" Muncha, ale i on go nie uwolni. Ostatnią przeszkodą w drodze na szczyt okaże się "Niekończącą się kolumna" Constantina Brâncuşi....